البته جدیدا وبسایت شدیم

ولی خب متواضعیم دیگه...!!

تو را قسم به دل پاره پاره،
 تو را قسم به شهاب گریزان،

تو را قسم به لحظه های برگ ریزان، تو را قسم به نگاه معصوم کودک،

تو را قسم به شکوه باز شدن غنچه های پر امید،
تو را قسم به اشک توبه، تو را قسم به ستاره های دل انگیز،
تو را قسم به دعای مادر !به دل پاکش

  چنان ذکرت را بر زبانم جاری کن..وچنان مهرت را در دلم جا کن
که حتی در بستر بیماری و در زمان گفتن هر آنچه که نمی دانم،
فقط نام تو بر زبانم باشد...دوستت دارم ...دوستم بدار

بگذار چنان در روح و افکارم رخنه کنی
که هیچ تارو پودی از من بدون تو شکوفا نگردد.
چنان در درون روحم باش تا هر گام و حرکتی از من بوی خدا بدهد.

هر چند حال و روز زمین و زمان بد است     

  یک تکه از بهشت در آغوش مشهد است                                 

                                                                                                              حتی اگر به آخر خط هم رسیده ای 

                                                                                                         آنجا برای عشق شروعی مجدد است   . ..

گاهی از ته دل میخواهم که ماهی باشم

ماهی حافظه اش 8 ثانیه است

بی هیچ خاطره ای . . .!

یادت هست مادر؟

اسم قاشق را گذاشتی قطار، هواپیما ، كشتی؛ تا یك لقمه

بیشتر بخورم یادت هست؟

شدی خلبان ، ملوان ، لوكوموتیوران

میگفتی بخور تا بزرگ بشی

آقا شیره بشی. . . خانوم طلا بشی

و من عادت كردم كه هر چیزی را بدون اینكه

دوست داشته باشم ؛قورت بدهم حتی

بغض های نترکیده ام. . . . . . . . . .

ای که از کوچه معشوقه ما میگذری

بر حذر باش که سر میشکند دیوارش

آن سفر کرده که صد دل همره اوست

خدایا هرجا هست به سلامت دارش

صحبت عافیت گرچه خوش افتاد ای دل

جانب عشق عزیز است فرو نگذارش

دل حافظ که به دیدار تو خو گر شده بود

ناز پرورد وصال است مجو آزارش

من اناری را میکنم دانه...

به دل میگویم!

خوب بود این مردم...

دانه های دلشان پیدا بود...

بعضی ها ویژه بخونن!!!

دلتنگی ام را به باد می سپارم

دلتنگی

تنها نصیب من بود

از تمام زیبایی هایت...

تو چه گفتی سهراب؟

قایقی خواهم ساخت؟

باکدام عمر دراز؟

نوح اگر کشتی ساخت عمر خود را گذراند

با تبر روز و شبش بر درختان افتاد

سالیان طول کشید

عاقبت اما ساخت . . .

پس بگو ای سهراب شعر نو خواهم ساخت

بی خیال قایق. . .

یا که میگفتی تا شقایق هست زندگی باید کرد. . .

این سخن یعنی چه ؟

با شقایق باشی . . . زندگی خواهی کرد ؟

ورنه این شعر و سخن یک خیال پوچ است. . .

پس اگر میگفتی تا شقایق هست حسرتی باید خورد جمله زیباتر میشد

تو ببخشم سهراب که اگر در شعرت نکته ای آوردم انتقادی کردم . . .

بخدا دلگیرم از تمام دنیا. . .

از خیال و رویا. . .

بخدا دلگیرم. . .

خوانده ای شعرم که گفتم : یاد دیروز بخیر

یاد آن چشمان سبزت ، عالم آرای شب افروز بخیر

یاد آن دستان گرمت ، عشق پر سوز بخیر

...

حال می خواهی تو هم زین چشمه آبی در سبو کن

رهنمون گر نیز خواهی ، با من اندر راه رو کن

با وفا شو ، پاک شو ، با اشک دامان شستشو کن

...

از هوس بگذر که جز غم حاصلی بهتر ندارد

این درخت سبز ، غیر از نا امیدی بَر ندارد !